Fokkerij
Al sinds de begindagen van Indigo Horsetraining hou ik mij kleinschalig bezig met fokkerij. Deze passie is ontstaan vanuit het verlangen om een veulentje te fokken uit mijn eerste merrie, om een stukje van haar te laten voortleven. Het veulen dat hieruit voortkwam was de gitzwarte Anglo-Arabische hengst Merano.
Met Merano heb ik vervolgens enkele jaren natuurlijk gedekt, waarbij de nadruk lag op de connectie tussen hengst en merrie, die samen in de wei verbleven. Merano dekte in vrijheid en was zeer galant naar de merries. Hij was nooit opdringerig, doordat hij als veulen 15 maanden bij zijn moeder en de rest van de kudde heeft doorgebracht.
De natuurlijke socialisatie en het leven in groepsverband heb ik altijd ontzettend belangrijk gevonden voor de evenwichtige mentale ontwikkeling van mijn paarden. Veulentjes worden hier dan ook gewoon in de wei geboren, waar ze meteen hun leven als lid van de kleine kudde beginnen. Het is prachtig om te zien hoe de paarden de bevallende merrie de ruimte geven en daarna voorzichtig kennis komen maken met het pasgeboren veulen. Daar hoef ik me verder helemaal niet in te mengen, alleen van te genieten.
De merries worden in de regel om het jaar natuurlijk gedekt en de veulens blijven minimaal acht maanden (in geval van een hengstveulen dat zich hormonaal snel ontwikkelt), maar liefst langer bij de merrie.
- De ervaring leert dat veulens die minimaal een jaar bij hun moeder zijn en melk blijven drinken zich fysiek, mentaal en sociaal evenwichtiger ontwikkelen dan veulens die op jongere leeftijd afgespeend worden.
De reden waarom ik ervoor kies om niet rasgebonden te fokken is omdat voor mij een goed karakter en solide gezondheid zwaarder wegen dan een bepaalde rasstandaard. Door mijn werk met probleempaarden ben ik me er bewust van geworden hoeveel een paard met een nuchter, vriendelijk en ongecompliceerd karakter waard is. Dat is dan ook fokdoel nummer 1: karakter. Ten tweede hebben veel stamboeken te kampen met een hoog percentage aan inteelt, wat kan leiden tot tal van problemen. Door verschillende rassen met elkaar te mengen voeren de hier geboren veulens bloed dat op geen enkele wijze verwantschap vertoont.
Naast karakter en gezondheid zijn mijn voornaamste criteria een correcte, functionele bouw en schoonheid. Ik zie graag een paard met een mooie conformatie, een goede achterhand, sterke rug, niet overbouwd en een ronde, goed aangezette hals. Veel behang en een mooie kleur vormen de kers op de taart. Na de geboorte ben ik dagelijks meerdere malen bij de kudde, dus de veulens leren spelenderwijs dat mensen, honden, de tractor en de heftruck een onderdeel van hun bestaan vormen. Regelmatig prikkel ik hun nieuwsgierigheid door een houten brug, rubbermat of plastic zeil in de paddock te leggen.
Ook meelopen aan een halster, voetjes geven en achterwaarts gaan leren ze al in hun eerste maanden. Als de veulens liggen te zonnen ga ik vaak tegen ze aan zitten of over hun rug heen liggen. Omdat ze gewend zijn om overal aangeraakt te worden en mij op verschillende manieren om zich heen te hebben vormt het latere beleren een heel natuurlijk en ontspannen proces.
Indigo’s Lotus, smokey black PSL x PRE
Intussen heb ik verschillende combinaties gefokt met PRE, Lusitano, Arabier, Volbloed en Haflinger en in de komende jaren hoop ik daar rassen als Frederiksborger, Comtois, Fjord en Morgan of Rocky mountain horse aan toe te voegen. Het doel dat ik steeds voor ogen heb: een bomproof, kerngezond, veelzijdig en vriendelijk paard dat bovendien een lust voor het oog is. Doordat ik niet fok binnen een bepaald stamboek hoeft de nadruk niet te liggen op een van buitenaf bepaalde rasstandaard, maar juist op bloedspreiding en zeer goede karakters.
